فرزندپروری چیست؟
بزرگ کردن فرزندان یکی از سخت ترین و رضایت بخش ترین مشاغل در جهان است و ممکن است کمترین آمادگی را برای آن داشته باشید.
در اینجا 9 نکته در مورد تربیت فرزند آورده شده است که می تواند به شما کمک کند به عنوان والدین احساس رضایت بیشتری داشته باشید.
نکات فرزندپروری
1. افزایش عزت نفس فرزندتان
لحن صدای شما، زبان بدن شما، و هر بیان شما توسط فرزندان شما جذب می شود. گفتار و اعمال شما به عنوان والدین بیش از هر چیز دیگری بر عزت نفس آنها تأثیر می گذارد. ستایش دستاوردها، هر چند کوچک، باعث می شود آنها احساس غرور کنند. اجازه دادن به بچه ها برای انجام کارها به طور مستقل باعث می شود آنها احساس توانایی و قدرت کنند. در مقابل، تحقیر نظرات یا مقایسه نامطلوب یک کودک با دیگری باعث می شود که بچه ها احساس بی ارزشی کنند. از بیان جملات بارگذاری شده یا استفاده از کلمات به عنوان سلاح خودداری کنید. نظراتی مانند “چه کار احمقانه ای!” یا “شما بیشتر شبیه یک نوزاد رفتار می کنید تا برادر کوچکتان!” همانطور که ضربات فیزیکی باعث آسیب می شود.کلمات خود را با دقت انتخاب کنید و دلسوز باشید. بگذارید فرزندانتان بدانند که همه اشتباه می کنند و شما همچنان آنها را دوست دارید، حتی اگر رفتار آنها را دوست نداشته باشید.
2. تشویق رفتار خوب فرزندان
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چند بار در یک روز به فرزندان خود واکنش منفی نشان می دهید؟ ممکن است متوجه شوید که خیلی بیشتر از تعریف کردن، انتقاد می کنید. چه احساسی نسبت به رئیسی دارید که با شما چنین راهنمایی منفی رفتار می کند، حتی اگر نیت خوبی داشته باشد؟ روش مؤثرتر این است که بچه ها را در حال انجام یک کار درست دستگیر کنید: “شما تخت خود را بدون اینکه از شما خواسته شود مرتب کردید – فوق العاده است!” یا “من داشتم بازی تو را با خواهرت تماشا می کردم و خیلی صبور بودی.” این جملات بیشتر از سرزنش های مکرر باعث تشویق رفتار خوب در درازمدت می شود. سعی کنید هر روز چیزی برای ستایش پیدا کنید. در مورد پاداشها سخاوتمند باشید – عشق، آغوشها و تعریفهای شما میتوانند معجزه کنند و اغلب پاداش کافی دارند. به زودی متوجه خواهید شد که رفتاری را که دوست دارید مشاهده کنید، “رشد” می کند.
3. برای فرزندپروری بهتر نظم و انضباط را رعایت کنید.
نظم و انضباط در هر خانه ای ضروری است. هدف از نظم و انضباط کمک به کودکان در انتخاب رفتارهای قابل قبول و یادگیری خودکنترلی است. آنها ممکن است محدودیت هایی را که برای آنها تعیین می کنید آزمایش کنند، اما برای تبدیل شدن به بزرگسالانی مسئولیت پذیر به این محدودیت ها نیاز دارند. ایجاد قوانین خانه به بچه ها کمک می کند تا انتظارات شما را درک کنند و خودکنترلی را توسعه دهند. برخی از قوانین ممکن است عبارتند از: تلویزیون تا زمانی که تکالیف انجام نشده است، و هیچ ضربه زدن، نامگذاری، یا متلک های آزاردهنده مجاز نیست. شما ممکن است بخواهید یک سیستم در محل خود داشته باشید: یک هشدار، به دنبال آن عواقبی مانند “وقت گذراندن” یا از دست دادن امتیازات. اشتباه رایج والدین این است که عواقب آن را دنبال نمی کنند. شما نمی توانید بچه ها را به خاطر حرف زدن یک روز تنبیه کنید و روز بعد آن را نادیده بگیرید. ثابت بودن آنچه را که انتظار دارید به شما آموزش می دهد.
4. برای بچه هایتان وقت بگذارید.
اغلب برای والدین و فرزندان دور هم جمع شدن برای یک وعده غذایی خانوادگی دشوار است، چه رسد به گذراندن زمان با کیفیت با هم. اما احتمالاً هیچ چیزی وجود ندارد که بچه ها بیشتر از آن بخواهند. برای فرزندپروری بهتر باید برای فرزندان خود وقت بگذارید. صبح 10 دقیقه زودتر از خواب بیدار شوید تا بتوانید با کودک خود صبحانه بخورید یا ظروف را در سینک بگذارید و بعد از شام قدم بزنید. بچههایی که توجهی را که میخواهند از والدین خود دریافت نمیکنند، اغلب رفتارهای نادرست میکنند، زیرا مطمئناً در فرزندپروری به آنها توجه میشود. برای بسیاری از والدین وقت گذاشتن با فرزندانشان مفید است. هر هفته یک “شب ویژه” برای با هم بودن ایجاد کنید و به فرزندان خود اجازه دهید تصمیم بگیرند که چگونه وقت خود را بگذرانند. به دنبال راههای دیگر برای اتصال باشید ، یادداشت یا چیز خاصی را در جعبه غذای کودک خود قرار دهید.به نظر میرسد نوجوانان نسبت به بچههای کوچکتر کمتر به توجه والدین خود نیاز دارند. از آنجایی که فرصتهای کمتری برای والدین و نوجوانان وجود دارد تا در کنار هم قرار گیرند، والدین باید تمام تلاش خود را به کار گیرند تا زمانی که نوجوانشان تمایل به صحبت کردن یا شرکت در فعالیتهای خانوادگی را ابراز میکند، در دسترس باشند. شرکت در کنسرتها، بازیها و رویدادهای دیگر با نوجوانتان باعث میشود تا با کودکتان و دوستانش بیشتر آشنا شوید. اگر یک والدین شاغل هستید، احساس گناه نکنید. این بسیاری از کارهای کوچکی است که شما انجام می دهید.
6. برای فرزندپروری ارتباط را در اولویت قرار دهید.
شما نمی توانید از بچه ها انتظار داشته باشید که همه کارها را صرفاً به این دلیل انجام دهند که شما به عنوان یک والدین «این را می گویید». اگر برای توضیح دادن وقت نگذاریم، بچه ها شروع به تعجب در مورد ارزش ها و انگیزه های ما می کنند و اینکه آیا آنها مبنایی دارند یا خیر. والدینی که با فرزندان خود استدلال می کنند به آنها اجازه می دهند که بدون قضاوت درک کنند و یاد بگیرند. انتظارات خود را در فرزندپروری روشن کنید. اگر مشکلی وجود دارد، آن را توصیف کنید، احساسات خود را بیان کنید و از فرزندتان دعوت کنید تا با شما روی راه حل کار کند. حتماً عواقب آن را نیز لحاظ کنید. پیشنهادات و نظرات را ارائه دهید. پذیرای پیشنهادات فرزندتان نیز باشید. مذاکره کنید. کودکانی که در تصمیم گیری ها شرکت می کنند، انگیزه بیشتری برای اجرای آنها دارند.
7. انعطاف پذیر و مایل به تنظیم سبک فرزندپروری خود باشید
اگر اغلب با رفتار فرزندتان احساس “ناامیدی” می کنید، شاید انتظارات غیر واقعی دارید. والدینی که به “باید” فکر می کنند (مثلاً “کودک من باید تا الان آموزش دیده باشد”) ممکن است مطالعه در مورد این موضوع یا صحبت با سایر والدین یا متخصصان رشد کودک مفید باشد. محیط های بچه ها بر رفتار آنها تأثیر می گذارد، بنابراین ممکن است بتوانید با تغییر محیط آن رفتار را تغییر دهید. اگر متوجه شدید که دائماً به کودک 2 ساله خود “نه” می گویید، به دنبال راه هایی برای تغییر محیط اطراف خود باشید تا موارد کمتری ممنوع باشد. این باعث ناامیدی کمتری برای هر دوی شما می شود. همانطور که فرزندتان تغییر می کند، به تدریج باید سبک فرزندپروری خود را تغییر دهید. به احتمال زیاد، چیزی که اکنون با فرزند شما کار می کند، در یک یا دو سال دیگر به خوبی کار نخواهد کرد. نوجوانان کمتر به والدین خود و بیشتر به همسالان خود برای الگو نگاه می کنند. اما به ارائه راهنمایی، تشویق و انضباط مناسب ادامه دهید و در عین حال به نوجوان خود اجازه دهید استقلال بیشتری کسب کند. و از هر لحظه موجود برای ایجاد ارتباط استفاده کنید!
8. نشان دهید که عشق شما بدون قید و شرط است
به عنوان والدین، شما مسئول اصلاح و راهنمایی فرزندانتان هستید. اما نحوه بیان راهنمایی های اصلاحی خود، تفاوت زیادی در نحوه دریافت آن توسط کودک ایجاد می کند. هنگامی که مجبورید با کودک خود روبرو شوید، از سرزنش، انتقاد یا عیب جویی که عزت نفس را تضعیف می کند و می تواند منجر به رنجش شود، خودداری کنید. در عوض، حتی زمانی که فرزندانتان را تنبیه می کنید، برای پرورش و تشویق تلاش کنید. مطمئن شوید که آنها می دانند که اگرچه دفعه بعد می خواهید و انتظار بهتری دارید، عشق شما در هر شرایطی وجود دارد.
کلمات مرتبط :
4 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
[…] با مراقبین خود ملاقات می کند تا در مورد تکنیک های خاص فرزندپروری که می تواند رفتار نادرست را کاهش دهد، آموزش […]
[…] دیگری از فرزندپروری سهل گیرانه ممکن است شامل والدینی باشد که زمان خواب را […]
[…] نشان میدهد که فرزندان والدینی که سبک فرزندپروری مقتدر دارند، اعتماد بهنفس بیشتری دارند و […]
[…] بخش طبیعی از رشد است، اما عوامل خارجی مانند شیوههای فرزندپروری ناسازگار یا محیطهای پر استرس خانه می توانند این […]