مشکل دوست یابی در مدرسه یک مشکل رایج است که بسیاری از دانش آموزان با آن درگیر هستند. برای بسیاری از کودکان، محیط مدرسه یکی از اولین مکان‌هایی است که مهارت های اجتماعی در آن رشد می‌کند و روابط شکل می گیرد. با این حال، واقعیت این است که دوست یابی در مدرسه به دلایل مختلف از جمله اضطراب ، کمرویی و … می تواند چالش برانگیز باشد و این مشکلات اغلب نادیده گرفته می شوند یا دست کم گرفته می شوند. برای برخی ممکن است برقراری ارتباط با دیگران آسان باشد، در حالی که برخی دیگر ممکن است نتوانند بخوبی در دوست یابی موفق شوند.
دلایل مشکل دوست یابی در مدرسه
یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که دانش‌آموزان در تلاش برای دوست‌یابی با آنها مواجه می‌شوند، فشار برای سازگاری است. از سنین پایین، کودکان و نوجوانان در معرض انتظارات اجتماعی و همسالان در مورد آنچه «عادی» یا «باحال» تلقی می‌شوند، قرار دارند. این فشارها می تواند چالش ساز باشد، به ویژه در محیط مدرسه که دانش آموزان اغلب توسط دسته ها و گروه های اجتماعی تقسیم می شوند. میل به تعلق و پذیرفته شدن می تواند به اضطراب، ناامنی و ترس از طرد شدن منجر شود که به نوبه خود ایجاد ارتباطات واقعی را دشوارتر می کند و منجر به بروز مشکلاتی همچون مشکل دوست یابی در مدرسه می شود.
در عصر دیجیتال امروزی، رسانه های اجتماعی نقشی محوری در شکل دادن به تعاملات اجتماعی و دوستی ها ایفا می کنند. در حالی که پلتفرم هایی مانند اینستاگرام، اسنپ چت و تیک تاک فرصت هایی را برای دانش آموزان فراهم می کنند تا با هم ارتباط برقرار کنند و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، آنها همچنین می توانند به احساس کمبود نیز منجر شوند و خطر مشکل دوست یابی در مدرسه را افزایش دهند.
ماهیت رسانه‌های اجتماعی این است که اغلب نسخه‌ای ایده‌آل از واقعیت را ارائه می‌دهد و دانش‌آموزان را وادار می‌کند تا زندگی خود را با زندگی به ظاهر کامل همسالان خود مقایسه کنند. این مقایسه می تواند مانع از توانایی آنها در ایجاد دوستی های مناسب شود، زیرا ممکن است احساس کنند استانداردهای زندگی دوستان خود را ندارند.
همچنین افزایش دوستی‌های آنلاین نیز می‌تواند پارادوکس ایجاد کند: در حالی که دانش‌آموزان بیش از همیشه به هم متصل هستند، ممکن است در زندگی واقعی احساس تنهایی کنند. این ارتباط مجازی می تواند تعاملات چهره به چهره را کاهش دهد، که برای ایجاد اعتماد، همدلی و درک در روابط دوستانه بسیار مهم است. دوستی در رسانه های اجتماعی همچنین می تواند منجر به سوء تفاهم ها و ارتباطات نادرست شود، زیرا مکالمات آنلاین فاقد تفاوت های ظریف در تعامل حضوری است.
سایر دلایل مشکل دوست یابی در مدرسه
محیطی که دانش آموز در آن بزرگ می شود نیز می تواند نقش مهمی در نحوه برخورد آنها با دوستان در مدرسه داشته باشد. کودکانی که در خانواده‌های حامی و ارتباطی بزرگ می‌شوند، ممکن است مهارت های اجتماعی قوی‌تری داشته باشند و در ایجاد دوستی ها احساس اعتماد بیشتری کنند. از سوی دیگر، کودکانی که از خانواده‌هایی می‌آیند که در آن ارتباطات ضعیف است یا تجربیات منفی در آنها شایع است، ممکن است با مشکلاتی در تعاملات اجتماعی روبرو شوند. این کودکان ممکن است در اعتماد کردن به دیگران مشکل داشته باشند یا ندانند که چگونه در موقعیت های اجتماعی رفتار کنند.
روحیات خانوادگی نیز می تواند بر توانایی دانش آموز در تعامل با دیگران در مدرسه تأثیر بگذارد. اگر به کودک آموزش داده شده باشد که بیش از حد محتاط باشد یا نسبت به دیگران بی اعتماد باشد، ممکن است نزدیک شدن به همسالان خود و ایجاد دوستی برای او دشوار باشد.
یکی دیگر از دلایل مشکل دوست یابی در مدرسه، کشمکش درونی بسیاری از دانش آموزان است. شک به خود، عزت نفس پایین و احساس بی کفایتی می تواند مانعی برای ایجاد دوستی های معنادار ایجاد کند. اگر دانش آموزی به اندازه کافی نسبت به خود احساس خوبی نداشته باشد، ممکن است برای شروع مکالمه یا ایجاد ارتباط پایدار با دیگران دچار مشکل شود. ترس از قضاوت شدن یا پذیرفته نشدن می تواند آنها را از ریسک کردن در موقعیت های اجتماعی باز دارد و احساس انزوا را تشدید می کند.
دیگر دلایل
یکی دیگر از دلایل مشکل دوست یابی در مدرسه ، فقدان آموزش مهارت های اجتماعی است. در حالی که موضوعات تحصیلی در اکثر برنامه های درسی مدارس اولویت دارند، توسعه هوش اجتماعی و عاطفی اغلب نادیده گرفته می شود. در نتیجه، دانش آموزان ممکن است یاد نگیرند که چگونه در تعاملات اجتماعی رفتار کنند، ارتباط موثر برقرار کنند، یا اختلافات را به روش های سالم حل کنند.
اضطراب اجتماعی یکی از رایج‌ترین چالش‌های سلامت روان است که بر توانایی دانش‌آموزان برای دوست‌یابی تأثیر می‌گذارد. برای دانش‌آموزان مبتلا به اضطراب اجتماعی، فکر نزدیک شدن به کسی یا صحبت کردن در یک گروه می‌تواند وحشتناک باشد. آنها ممکن است نگران قضاوت یا طرد شدن باشند، که می تواند ایجاد ارتباط با دیگران را بسیار دشوار کند. حتی اگر تمایل به دوست پیدا کردن داشته باشند، ممکن است اضطراب آنها را از برداشتن اولین قدم باز دارد.
افسردگی همچنین می تواند ارتباط دانش آموزان با دیگران را چالش برانگیز کند. وقتی دانش آموزی دچار افسردگی است، ممکن است احساس کند ارتباطش با دنیای اطرافش قطع شده است. آنها ممکن است علاقه خود را نسبت به فعالیت هایی که زمانی از آنها لذت می بردند از دست بدهند یا احساس کنند که هیچ کس نمی فهمد که در حال انجام چه کاری هستند. این احساس انزوا می تواند مانع از دستیابی آنها به دیگران یا ایجاد دوستی های معنادار شود.
راهکارهایی برای حل مشکل دوست یابی در مدرسه
تقویت اعتماد به نفس: به دانش آموزان کمک کنید تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. آنها را تشویق کنید تا در فعالیت های گروهی شرکت کنند و استعدادهای خود را کشف کنند.
آموزش مهارت های اجتماعی: به دانش آموزان مهارت های اجتماعی لازم برای دوست یابی را آموزش دهید. این مهارت ها شامل نحوه شروع گفتگو، گوش دادن فعال، همدلی و حل تعارض است.
ایجاد فرصت های تعامل: برای دانش آموزان فرصت های مختلفی را برای تعامل با دیگران فراهم کنید. این فرصت ها می تواند شامل فعالیت های گروهی در کلاس، اردوها، مسابقات ورزشی و هنری باشد.
حمایت و تشویق: دانش آموزان را در این مسیر حمایت و تشویق کنید. به آنها نشان دهید که به آنها ایمان دارید و در کنارشان هستید.
همکاری با والدین: برای کمک به مشکل دوست یابی در مدرسه با والدین دانش آموزان در ارتباط باشید و از آنها نیز در این زمینه کمک بگیرید. والدین می توانند در خانه نیز به دانش آموزان در تقویت مهارت های اجتماعی کمک کنند.
مراجعه به مشاور: در صورت لزوم، دانش آموزان را به مشاور مدرسه ارجاع دهید. مشاور می تواند به دانش آموزان در شناسایی و حل مشکلات خود کمک کند.
