چگونه زندگی زناشویی رضایتمند و پایداری داشته باشیم؟

رابطه زناشویی به طور طبیعی سرچشمه اصلی ناخشنودی است. هیچ رابطه دیگری در زندگی بشر نمی‌تواند مانند ازدواج دو انسان بالغ را که ممکن است شناخت بسیار کمی از یکدیگر داشته باشند را برای یک عمر به هم زنجیر کند.

هرچند این واقعیت نیز وجود دارد که این دو نفر از دوجنس مخالف اند و به لحاظ جسمی برای یکدیگر جذابیت دارند.

ازدواج بیش از هر رابطه دیگری طرفین را پایبند می کند و در این رابطه طرفین حق اشتباه کردن کمتری دارند.

آنچه افراد باید پیش از ازدواج بدانند، این است که ازدواج موضوعی نیست که همه از آن شناخت درستی داشته باشند.

مهارت اداره آن را نیز هیچ کجا نیاموخته اند.

زندگی زناشویی رضایتمند

بسیاری از افراد زمانی زندگی مشترک خود را شروع می کنند که نمی‌دانند ازدواج یعنی قدم گذاشتن در یک کار مشترک، کاری که جزئیات انجام و شیوه ی برخورد با مسائل و مشکلات احتمالی حین آن، هیچ جا مکتوب نشده است و به صورت نوشتاری در اختیار قرار نمی‌گیرد.

بسیاری از زوجین که زندگی را با احساس فوق العاده ای شروع می کنند، هیچ گاه تصور نمی کنند که بعد از 10 سال خود را در رابطه ای ساکن و ملال آور ببینند و نتوانند هیچ راه برون شدنی برایش پیدا کنند.

حفظ رابطه و زندگی زناشویی رضایتمند، از نگهداری و حفظ تمام رابطه های دیگر دشوارتر است.

تقریباً بیش از نیمی از افرادی که ازدواج می کنند، می‌توانند زندگی زناشویی خود را در سراسر عمر حفظ کنند و از میان آنها افرادی که بتوانند زندگی زناشویی رضایتمندی را برای تمام عمر داشته باشند، بسیار اندک است.

در بین تمام رابطه های انسانی، زندگی زناشویی رضایتمند و طولانی مدت کمیاب ترین نوع رابطه است و به آسانی به دست نمی آید.

بسیاری از زوجین وقت و هزینه بسیاری را صرف یافتن راهی برای بازسازی و حفظ زندگی مشترک خود می کنند، اما بیشتر این راه‌ها فایده ندارد، چراکه آنها دنبال راهی می گردند که طرف مقابل را تغییر دهند و او را اصلاح کنند نه اینکه در خود تغییری ایجاد کنند.

نکته حائز اهمیت این است که در هر رابطه ای، با هر نوع مشکلی، هرکسی فقط می تواند خودش را تغییر دهد نه هیچ کس دیگری را.

کنترل بیرونی

علت ناکامی بسیاری از زوجین در بهبود روابط زناشویی، پدیده ای است به نام کنترل بیرونی.

بیش از 99 درصد مردم جهان بخاطر بکارگیری عادت کنترل بیرونی در کنار آمدن با دیگران دچار مشکل می شوند.

این عادت و رفتار سنتی منحصر به زندگی زناشویی نیست، بلکه خود را در زندگی زناشویی شدیدتر نشان می دهد.

کنترل بیرونی چیست؟

فرض اصلی کنترل بیرونی این است که “اگر احساس ناخشنودی می کنم، خود من مسئول این احساس نیستم، بلکه دیگران و. رویدادها و عوامل خارج از کنترل من، آن را در من ایجاد کرده اند و مقصرند، یا اینکه دست خودم نیست، مغز من به لحاظ ساختاری و شیمیایی به گونه ای است که بدون آن که بخواهم، این مشکل را ایجاد می کند. “

در این فرض هرگز شیوه ی انتخاب اعمال ما توسط خود ما، علت ناخشنودی ما به شمار نمی رود.

افرادی که از زندگی زناشویی خود ناخشنودند با توسل به روانشناسی کنترل بیرونی معتقدند : من تقصیری ندارم، همسرم عامل تمام این ناخشنودی ها است و من وظیفه خود میدانم که برای تغییر و اصلاح رفتارهای او هرکاری می‌توانم انجام دهم حتی اگر به قیمت جان او تمام شود.

برای انجام این وظیفه یعنی تغییر دادن دیگری، معمولاً از یک سری رفتارهای کلیشه ای استفاده می کنیم.

این رفتارها را به عنوان هفت رفتار مخرب کنترل بیرونی می نامیم.

این رفتارها به این خاطر کلیشه ای هستند که تقریباً همه ما مداوم و هر روز این رفتارها را در رابطه با دیگران تکرار می کنیم، بدون آنکه فکر کنیم این رفتارها تا چه میزان عامل ناخشنودی خودمان و دیگران بوده و هستند.

هفت رفتار مخرب

• انتقاد کردن
• سرزنش کردن
• شکوه و شکایت کردن
• غرغر کردن
• تهدید کردن
• تنبیه کردن
• باج دهی برای کنترل کردن دیگری.

اگر این عادات مخرب برای مدت طولانی اعمال شوند، زندگی های زناشویی بسیاری از بین می رود.

در نظریه کنترل بیرونی، عامل اصلی مشکل ما طرف مقابل است نه خود ما، و هیچ تلاشی برای تغییر خود انجام نمی دهیم.

از این رو ناخشنودی و ناراحتی ما نیز کاهش نمی یابد. اما در نظریه کنترل درونی، می آموزیم که تمامی کارهایی که انجام می دهیم و همه احساساتی که تجربه می کنیم (حتی احساس ناخشنودی یا بدبختی در زندگی زناشویی) محصول انتخاب خود ماست.

بنابراین اگر می‌خواهیم احساس بهتری داشته باشیم، باید شیوه و سبک زندگی مان را تغییر دهیم.

در اغلب موارد این کار یعنی برای رفع مشکل احتمالی با دیگران، باید به رفتارهای خود بیشتر توجه کنیم.

برای مثال در ارتباط با همسر، اول باید رفتارهایمان را بررسی کنیم تا مطمئن شویم که در برخورد با او از کنترل بیرونی استفاده نمی کنیم.

سپس از انجام هرکاری که ما را از یکدیگر بیشتر دور می کند، خودداری کنیم.

در واقع بجای تغییر طرف مقابل سعی می کنیم هرکاری که از دستمان بر می آید انجام دهیم تا به هم نزدیک تر شویم. البته قدرت واقعی این اقدام زمانی است که هر دو طرف در این مسیر گام بردارند.

هفت رفتار پیوند دهنده

یکی از راهکارهای مؤثر برای جلوگیری از کنترل بیرونی که از طریق همان هفت رفتار مخرب اعمال می کنیم، استفاده از هفت رفتار پیوند دهنده و ایجاد زندگی زناشویی رضایمتند است که عبارتند از:

• گوش دادن
• حمایت کردن
• تشویق کردن
• احترام گذاشتن
• اعتماد کردن
• پذیرفتن فرد به همان گونه که هست
• گفتگوی همیشگی بر سر اختلافات

کلمات مرتبط :

چگونه زندگی زناشویی رضایتمند و پایداری داشته باشیم _ مرکز مشاوره در غرب تهران – مشاوره خانواده در جنت آباد – مشاوره ازدواج در غرب تهران – مرکز روانشناسی در غرب تهران – بهترین مرکز مشاوره ازدواج در تهران