ترس از مدرسه در کودکان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد که می تواند منجر به بروز مشکلات تحصیلی در کودک نیز بشود. ترس از مدرسه می تواند از حضور در مدرسه با تاخیر صبحگاهی تا غیبت کامل از مدرسه برای دوره های طولانی متغیر باشد. ترس از مدرسه در کودکان به این اشاره دارد که کودکی هنگام حضور در مدرسه یا فعالیت‌های مربوط به مدرسه، ترس شدیدی را تجربه می‌کند. ترس از مدرسه زمانی اتفاق می افتد که دانش آموزی در مورد رفتن به مدرسه دچار ناراحتی می شود. این یک نوع اضطراب موقعیتی است که اغلب در کودکان در بدو ورود به مدرسه دیده می شود. اضطراب موقعیتی یک پاسخ روانی است که در محیط های استرس زا یا ناآشنا رخ می دهد.
این مشکل به عنوان یک علامت مرتبط با سایر اختلالات سلامت روان در نظر گرفته می شود، از جمله:
- اختلال اضطراب اجتماعی
- اضطراب عمومی
- افسردگی
- اختلال استرس پس از سانحه
طبیعی است که کودکان خردسال در مورد رفتن به مدرسه برای اولین بار احساس اضطراب کنند. در اکثر موارد، کودکان از ترک والدین خود احساس ترس می کنند و اضطراب جدایی متناسب با سن خود را تجربه می کنند. رفتن به مدرسه برای اولین بار نیز یک تجربه جدید است و کودکان ممکن است احساسات جدیدی را تجربه کنند که می تواند برای آن ها استرس زا باشد. در بسیاری از موارد، کودکان به سرعت با شرایط جدید خود کنار می آیند و محیط مدرسه برای آن ها استرس زا نخواهد بود.
اگر ترس از مدرسه در کودکان توسط والدین و مربیان جدی گرفته نشود ، کودکان ممکن است هر بار که والدین خود را ترک می کنند، ناراحتی قابل توجهی را احساس کنند. آنها حتی ممکن است از مدرسه لذت ببرند و در تحصیل دچار مشکل شوند.
در کودکان بزرگتر، ترس از مدرسه به دلیل ترس از اتفاق منفی هنگام حضور در مدرسه برای آنها رخ می دهد. این ترس می‌تواند ناشی از یک موقعیت قلدری مداوم، اخبار تیراندازی در مدرسه، یا می‌تواند به نمرات و مسئولیت‌های تحصیلی مرتبط باشد.
این مشکل در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما کودکان در گروه های سنی خاص بیشتر در برابر رفتن به مدرسه مقاومت می کنند. به عنوان مثال، کودکان 5 تا 6 ساله که برای اولین بار مدرسه را شروع می کنند، دارای میزان بیشتری از ترس از مدرسه هستند.
ترس از مدرسه در کودکان می تواند منجر به غیبت های متعدد در طول سال تحصیلی شود. در موارد شدید، دانش‌آموزان ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها را به دلیل ترس از دست بدهند. اغلب، وقتی کودک برای مدت طولانی از مدرسه غیبت می کند، احساس بی میلی بیشتری برای بازگشت پیدا می کند.
دلایل ترس از مدرسه در کودکان
استرس و احساسات منفی
کودکان ممکن است در شرایط خاص در مدرسه احساس استرس کنند. آنها ممکن است گزارش دهند که در مدرسه احساس بدی دارند و نمی توانند به وضوح تشخیص دهند که چه چیزی آنها را آزار می دهد. کودکان خردسال ممکن است نحوه تعامل سایر همکلاسی ها با آنها را دوست نداشته باشند یا در مقابل معلمی که با صدای بلند صحبت می کند احساس استرس کنند.
اضطراب جدایی
برخی از کودکان اضطراب جدایی شدید را تجربه می کنند. قدرت احساسات آنها می‌تواند خروج هر روز صبح از خانه و رفتن به مدرسه را سخت کند. کودکان مبتلا به اضطراب جدایی دوری طولانی مدت از والدین خود را چالش برانگیز می دانند. آنها حتی ممکن است ترس داشته باشند که ممکن است در زمانی که از خانه دور هستند، اتفاق وحشتناکی برای والدینشان بیفتد. برخی از کودکان به طور طبیعی هر چه بیشتر در مدرسه حضور داشته باشند، کمتر احساس اضطراب جدایی می کنند.
رویدادهای استرس زا زندگی
هر گونه استرس بیرونی می تواند بر اینکه کودک می خواهد به مدرسه برود یا خیر تأثیر بگذارد. در صورت بروز خشونت در خانه یا طلاق، کودکان ممکن است از رفتن به مدرسه خودداری کنند.
ترس از اتفاق بد
اگرچه کودکان باید در مدرسه احساس امنیت کنند، اما همیشه اینطور نیست. بچه ها ممکن است بترسند که ممکن است اتفاق منفی در مدرسه برایشان بیفتد. ترس می تواند ناشی از یک حادثه قبلی باشد، مانند قلدری یا تهدیدهای همسالان. ترس‌های مربوط به عملکرد تحصیلی می‌توانند باعث اجتناب از مدرسه شوند. کودکان ممکن است نگران کسب نمرات بد یا عدم موفقیت در آزمون آینده باشند. دانش آموزان ممکن است از سخنرانی در جمع بیزار باشند و بخواهند از ارائه در مقابل کلاس خودداری کنند.
سایر دلایل ترس از مدرسه در کودکان
تجربیات تروماتیک
کودکانی که رویدادهای آسیب زا مانند سوء استفاده، قلدری یا آسیب دیدگی در مدرسه را تجربه کرده اند، در صورت وقوع هر یک از این حوادث در مدرسه، ممکن است دچار فوبیای مدرسه شوند. به دلیل چنین آسیبی، کودکان ممکن است ارتباط منفی با محیط داشته باشند و بخواهند از رفتن به مدرسه خودداری کنند.
اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی شامل ترس از موقعیت های اجتماعی است. کودکان مبتلا به این عارضه ممکن است ترس داشته باشند که در کلاس فراخوانده شوند یا مجبور شوند با همسالان خود در اتاق ناهار یا زمین بازی تعامل داشته باشند. آنها ممکن است از فعالیت هایی که لازم است در کنار همکلاسی هایشان کار کنند، مانند پروژه های گروهی، اجتناب کنند.
فوبیای خاص
فوبیای خاص یک ترس شدید و غیرمنطقی از یک شی یا موقعیت خاص است. برای مثال، ممکن است فردی فوبیا از حضور در اتاق‌های شلوغ یا استفاده از سرویس‌های بهداشتی عمومی داشته باشد.
افسردگی
علائم افسردگی اغلب شامل احساس مداوم غم و اندوه، از دست دادن علاقه به فعالیت ها، عادات غذایی نامناسب و تغییر در الگوهای خواب است. کودک مبتلا به افسردگی ممکن است برای انجام تکالیف مدرسه بی انگیزه به نظر برسد و ممکن است از خستگی مکرر شکایت کند.
نکاتی برای والدین برای کمک به کودک برای غلبه بر ترس از مدرسه
اگرچه ممکن است تصور کنید که ترس از مدرسه در کودکان یک مرحله است، اما مشکل را نادیده نگیرید. مداخله زودهنگام به جلوگیری از جدی شدن اجتناب از مدرسه کمک می کند.
به صحبت های فرزندتان گوش دهید و او را تشویق کنید تا در مورد نگرانی های خاص خود در مورد حضور در مدرسه صحبت کند. آیا از معلم خاصی شکایت دارند؟ آیا آنها اخیراً دوستی را از دست داده اند؟
سعی کنید هر محرکی را که می‌تواند باعث ایجاد احساس اضطراب در آنها در طول روز مدرسه شود، شناسایی کنید. به یاد داشته باشید که این اطلاعات را با پزشکان فرزندتان به اشتراک بگذارید.
مهم است که فرزند خود را بدون تلاش برای به حداقل رساندن چالش تأیید کنید. هنگام گوش دادن به فرزندتان، به او بگویید که اضطراب او را درک می کنید و در عین حال بر اهمیت کار کردن با آن تأکید می کنید. به عنوان مثال، می‌توانید بگویید: «می‌شنوم که چقدر برایت سخت است که جلوی کلاس ارائه کنی. می دانم که ترسناک است، اما همچنین می دانم که شما قادر خواهید بود این کار را انجام دهید.”
اگر متوجه شدید فرزندتان در مورد رفتن به مدرسه مضطرب است، با مشاور راهنمایی مدرسه و معلم فرزندتان تماس بگیرید. نگرانی های خود را به اشتراک بگذارید و درخواست حمایت کنید. مربیان مدرسه ممکن است راه هایی را برای کاهش استرس مدرسه برای فرزند شما پیشنهاد کنند. اگر فکر می‌کنید بدرفتاری در طول مدرسه دلیل امتناع فرزندتان از حضور در مدرسه است، از او حمایت کنید.
اگرچه مشاهده ناراحتی فرزندتان دشوار است، اما باید بر اهمیت حضور در مدرسه تأکید کنید. به خاطر داشته باشید که احساسات فرزندتان را تأیید کنید و به او بگویید که می‌دانید چرا او عصبی یا ترسیده است.
آیا موضوعی وجود دارد که به نظر آنها لذت بخش است؟ معلم خاصی که با او ارتباط برقرار می کنند؟ آیا آنها دوستی دارند که بتوانند در یک تیم ورزشی به آنها بپیوندند؟ پیدا کردن یک جنبه از مدرسه برای فرزند شما می تواند مفید باشد.
اگر فرزندتان از مدرسه امتناع می‌کند، نمی‌خواهید وقت خود را در خانه به سرگرمی اختصاص دهید – زمان تماشای صفحه را محدود کنید و برنامه‌ای برای آن روز ایجاد کنید. در غیر این صورت ممکن است کودک منتظر باشد که در رختخواب بخوابد یا زمان طولانی‌تری از صفحه نمایش داشته باشد.
درمان شناختی رفتاری برای ترس از مدرسه در کودکان
درمان شناختی رفتاری (CBT) یک رویکرد درمانی بسیار موثر برای امتناع از مدرسه است. هدف CBT این است که افراد در مواجهه با موقعیت های استرس زا، الگوهای افکار منفی را به چالش بکشند و راهبردهای مقابله ای را بیابند.
درمانگران از کودکان می خواهند که در مورد ترس های خود در ارتباط با مدرسه صحبت کنند و تمریناتی را برای کاهش سطح استرس ارائه خواهند کرد.
CBT برای ترس از مدرسه نیز معمولاً از تکنیک های مواجهه درمانی استفاده می کند. این شکل از درمان به متخصصان سلامت روان اجازه می دهد تا به تدریج بیماران را در معرض ترس های خود در یک محیط کنترل شده قرار دهند.
درمانگر با قرار دادن دانش آموز در موقعیت های کمتر استرس زا مربوط به مدرسه شروع می کند. به تدریج، دانش آموز با کمک درمانگر ممکن است با موقعیت های چالش برانگیز مدرسه مواجه شود.
کلمات مرتبط :
اضطراب کودکان – اضطراب جدایی – ترس از مدرسه – اختلالات یادگیری – فوبیا مدرسه – روانشناس کودک و نوجوان
