فرزندپروری صحیح و خوب
فرزندپروری آسان نیست. فرزندپروری خوب کار سختی است که دغدغه بسیاری از والدین است.
چه چیزی یک پدر و مادر خوب را می سازد؟
پدر و مادر خوب کسی است که برای تصمیم گیری به نفع کودک تلاش می کند. آنچه که یک والدین عالی را می سازد نه تنها با عملکرد والدین، بلکه با قصد آنها نیز مشخص می شود.
یک پدر و مادر خوب نباید کامل باشد. هیچ کس کامل نیست. هیچ کودکی نیز کامل نیست. در نظر گرفتن این موضوع زمانی که انتظارات خود را تعیین می کنیم مهم است.
فرزندپروری موفق به معنای دستیابی به کمال نیست. اما این بدان معنا نیست که ما نباید برای رسیدن به این هدف تلاش کنیم. ابتدا استانداردهای بالایی برای خود و سپس فرزندانمان تعیین کنیم. ما به عنوان الگوهای مهم برای آنها خدمت می کنیم.
فرزندپروری صحیح و خوب
در اینجا به نکاتی اشاره کرده ایم که والدین با رعایت آن ها می توانند سبک فرزندپروری موفقی داشته باشند.
اگرچه رعایت تمام این نکات در تمام شرایط سخت و حتی فیرممکن است اما اگر بتوانید به کار بر روی نکات این راهنمای فرزندپروری ادامه دهید، حتی اگر فقط بخشی از این موارد را در برخی مواقع انجام دهید، همچنان در مسیر درست حرکت خواهید کرد.
الگوی خوبی باشید.
همان شخصی باشید که دوست دارید فرزندتان باشد. به فرزندتان احترام بگذارید، رفتار و نگرش مثبت به او نشان دهید، نسبت به احساسات فرزندتان همدلی داشته باشید – و فرزندتان هم از این روند پیروی خواهد کرد.
بهترین راه برای آموزش نشان دادن آنهاست. انسان یک گونه خاص است تا حدی زیرا ما می توانیم با تقلید یاد بگیریم. ما طوری برنامه ریزی شده ایم که اعمال دیگران را کپی کنیم، آنها را درک کنیم و آنها را در اعمال خود بگنجانیم. به ویژه کودکان، تمام کارهایی که والدینشان انجام می دهند را با دقت تماشا می کنند.
فرزندانتان را دوست داشته باشید و این دوست داشتن را به او نشان دهید.
چیزی به نام دوست داشتن بیش از حد فرزندتان وجود ندارد. دوست داشتن آنها نمی تواند آنها را لوس کند دوست داشتن فرزندتان می تواند به سادگی در آغوش گرفتن او، گذراندن وقت با کیفیت با او، صرف وعده های غذایی خانوادگی با هم و گوش دادن جدی به مشکل فرزندتان باشد. نشان دادن عشق به فرندان یکی از اصول فرزندپروری صحیح و خوب است.
نشان دادن این اعمال می تواند باعث ترشح هورمون های احساس خوب مانند اکسی توسین شود. این مواد شیمیایی عصبی می‌توانند حس عمیقی از آرامش، گرمای عاطفی و رضایت را برای ما به ارمغان بیاورند، از این رو کودک انعطاف‌پذیری خود را افزایش می‌دهد.
والدینی مثبت و مهربان باشید.
نوزادان با حدود 100 میلیارد سلول مغزی (نورون) با اتصالات نسبتا کمی به دنیا می آیند. این ارتباطات افکار ما را ایجاد می کند، اعمال ما را هدایت می کند، شخصیت ما را شکل می دهد و اساسا تعیین می کند که ما چه کسی هستیم. آنها از طریق تجربیاتی که در سراسر زندگی ما ایجاد می‌شوند، تقویت می‌شوند و شکوفا می شوند.
به فرزندتان به خصوص در سال های اولیه تعامل مثبت خانوادگی بدهید. سپس این توانایی را خواهند داشت که خودشان تجربیات مثبتی را تجربه کرده و به دیگران ارائه دهند.
اما اگر به کودک خود تجربیات منفی بدهید، آن نوع رشد لازم برای رشد را نخواهند داشت. با فرزندتان بخندید. به آنها توجه مثبت داشته باشید. با نگرش مثبت یک مشکل را حل کنید.
این تجربیات مثبت نه تنها ارتباطات عصبی خوبی را در مغز فرزند شما ایجاد می‌کنند، بلکه خاطراتی را نیز از شما شکل می‌دهند که فرزندتان برای زندگی با خود دارد.
نظم و انضباط را رعایت کنید.
وقتی صحبت از نظم و انضباط می شود، به نظر می رسد مثبت ماندن سخت باشد، به خصوص زمانی که با مشکلات رفتاری سر و کار دارید. اما با استفاده از انضباط مثبت و پرهیز از انضباط خشن امکان پذیر است.
پدر و مادر خوب بودن به این معنی است که باید به فرزند خود اخلاقیات درست و نادرست را آموزش دهید. تعیین محدودیت ها و ثابت بودن، قانون طلایی نظم و انضباط خوب است. وقتی قوانینی را تعیین می کنید و آنها را اجرا می کنید مهربان و محکم باشید. روی دلیل بد رفتاری کودک تمرکز کنید. و این فرصتی را برای آنها ایجاد کنید که به جای اینکه به خاطر گذشته تنبیه شوند، برای آینده به شیوه ای مثبت یاد بگیرند.
پناهگاهی امن برای فرزند خود باشید
به فرزندتان اجازه دهید بداند که شما همیشه با پاسخگویی به سیگنال های فرزندتان و حساس به نیازهای او در کنار او خواهید بود. از فرزند خود به عنوان یک فرد حمایت کنید و بپذیرید. مکانی گرم و امن برای کودک خود باشید تا بتواند از آنجا فاصله بگیرد و دوباره به آنجا بازگردد، این یکی از اصول مهم فرزندپروری صحیح و خوب است.
کودکانی که توسط والدینی بزرگ می شوند که به طور مداوم پاسخگو هستند، تمایل به رشد تنظیم عاطفی، رشد مهارت های اجتماعی و پیامدهای سلامت روان بهتری دارند.
با کودک خود صحبت کنید و به مغز او کمک کنید تا یکپارچه شود
بسیاری از ما از قبل اهمیت ارتباطات را می دانیم. با فرزندتان صحبت کنید و همچنین با دقت به او گوش دهید. با حفظ یک خط ارتباطی باز، رابطه بهتری با فرزندتان خواهید داشت و فرزندتان در صورت بروز مشکل به سراغ شما می آید.
اما دلیل دیگری برای ارتباط وجود دارد. شما به فرزندتان کمک می‌کنید تا بخش‌های مختلف مغز خود را ادغام کند، که این فرآیندی حیاتی در رشد کودک است.
یکپارچگی شبیه به بدن ما است که در آن اندام های مختلف نیاز به هماهنگی و همکاری برای حفظ بدن سالم دارند. وقتی بخش‌های مختلف مغز با هم ادغام می‌شوند، می‌توانند به طور کلی به طور هماهنگ عمل کنند، که به معنای عصبانیت‌های کمتر، رفتار خوب بیشتر، همدلی بیشتر و رفاه ذهنی بهتر است.
برای انجام این کار، از تجربیات دردسرساز صحبت کنید. از فرزندتان بخواهید آنچه را که اتفاق افتاده و احساس می‌کند ارتباط هماهنگ برقرار کرده است را توصیف کند.
برای فرزندپروری صحیح و خوب شما مجبور نیستید راه حل ارائه دهید. برای اینکه پدر و مادر خوبی باشید نیازی نیست همه پاسخ ها را داشته باشید. فقط گوش دادن به صحبت آنها. با استفاده از کلمات ساده سوالات روشن کننده بپرسید به آنها کمک می کند تجربیات خود را درک کنند و خاطرات خود را یکپارچه کنند.
مقالات مرتبط :
