اضطراب در نوجوانان

بچه های کوچکتر مستعد اضطراب در مورد امور بیرونی هستند ، مانند حیوانات یا حشرات، تاریکی، هیولاهای زیر تخت، یا اتفاق بدی که برای مادر و پدر اتفاق می افتد. اما نوجوانان بیشتر نگران خودشان هستند، عملکردشان در مدرسه یا ورزش، نحوه درک آنها توسط دیگران، تغییرات بدنشان.

برخی از نوجوانان مضطرب تا زمان رسیدن به سنین نوجوانی سال ها مضطرب بوده اند. شاید والدین از این موضوع آگاه بوده اند، اما کودک با وجود ناراحتی خود به خوبی عمل می کند، بنابراین هیچ کاری برای آن انجام نشده است. یا کودک درمان شد و اوضاع بهتر شد. اما از آنجایی که در دوره راهنمایی و دبیرستان از آنها بیشتر انتظار می رود، و با افزایش تمرکز آنها بر روی همسالان خود، اضطراب می تواند دوباره ظاهر شود و شدیدتر شود. و برخی از نوجوانانی که کودکان مضطرب نبودند دچار انواع اضطراب در دوران نوجوانی می شوند، از جمله اضطراب اجتماعی و حملات پانیک.

دلایل اضطراب در نوجوانان

عملکرد آنها. بسیاری از اضطراب‌ها به سمت کمال‌گرایی یا نیاز به انجام بهترین کار در مدرسه، فراتر از یک اخلاق کاری شدید است. حتی زمانی که والدین گزارش می‌کنند که از بچه‌ها می‌خواهند که در مورد پذیرش دانشگاه استرس نداشته باشند، نوجوانان می‌گویند که فشار زیادی را برای دریافت آن‌ها احساس می‌کنند. نتیجه می تواند اضطراب اجتماعی ناتوان کننده باشد. آنها واقعاً به شدت نگران این خواهند بود که آیا ممکن است به عنوان افراد ناتوان یا احمق دیده شوند یا واقعاً نگران انجام کاری شرم آور هستند.

تغییرات فیزیکی دوران نوجوانی. این تغییرات باعث ناراحتی بسیاری از نوجوانان می شود. رشد کردن یا قبل از اکثر همسالان خود یا بعد از آنها، می تواند باعث شود بچه ها احساس متفاوت بودن داشته باشند. پسرها به ویژه به قد حساس هستند. بنابراین، اگر یک نوجوان 15 ساله هنوز بلوغ را طی نکرده باشد و به نظر برسد که 12 ساله است و همسالانش به نظر می رسد که 19 ساله هستند، این می تواند تأثیر بسیار عمیقی بر عزت نفس و عزت نفس داشته باشد.

برخی از بچه ها دچار نوعی اضطراب شدید به نام اختلال بدشکلی بدن می شوند، به طوری که دچار یک نقص فیزیکی (واقعی یا خیالی) می شوند که باعث ناراحتی شدید می شود و در عملکرد آنها اختلال ایجاد می کند.

علائم اضطراب در نوجوانان

علائم اضطراب بسیار متفاوت است، از کناره گیری و اجتناب تا تحریک پذیری شدید. اضطراب اغلب نادیده گرفته می شود زیرا نوجوانان در پنهان کردن افکار و احساسات خود خوب عمل می کنند. اما اینها برخی از رفتارهایی است که ممکن است نشانه ای از اضطراب یک نوجوان باشد.

ترس ها و نگرانی های مکرر در مورد بخش های معمول زندگی روزمره
تحریک پذیری
مشکل در تمرکز
خودآگاهی شدید یا حساسیت به انتقاد
کناره گیری از فعالیت های اجتماعی
اجتناب از موقعیت های سخت یا جدید
شکایات مزمن در مورد معده درد یا سردرد
افت نمرات یا امتناع از مدرسه
مشکلات خواب
سوء مصرف مواد

اضطراب و امتناع از مدرسه

از آنجایی که بسیاری از چیزهایی که نوجوانان روی آن تمرکز می کنند و درباره آن ها دچار اضطراب می شوند با مدرسه مرتبط است، مدرسه می تواند زمینه بسیاری از چیزهایی باشد که یک نوجوان ممکن است نگران آنها باشد. بنابراین وقتی بچه ها از رفتن به مدرسه مقاومت می کنند، لزوماً مربوط به خود مدرسه نیست.

آنچه را که ما امتناع از مدرسه می نامیم، قبلاً مدرسه هراسی نامیده می شد، اما این نشان می دهد که مدرسه منبع اضطراب آنها است. در عوض، در برخورد با بچه‌هایی که بهانه‌های مکرر برای ماندن در خانه پیدا می‌کنند یا از رفتن سر باز می‌زنند، تمرکز روی تصمیم برای نرفتن به مدرسه نیست. ما بیشتر روی این موضوع متمرکز شده‌ایم که چرا آنها این تصمیم را می‌گیرند که به مدرسه نروند.

مشکل می تواند نگرانی در مورد فراخوانی تصادفی توسط معلم و انجام اشتباه باشد. یا داشتن حمله آپانیک در کلاس. یا نگران مسخره شده توسط همکلاسی ها هستند.

اضطراب و افسردگی

معمولاً در نوجوانان مشاهده می شود که افسرده و مضطرب هستند. این تا حدی به این دلیل است که یک سبک زندگی مضطرب می تواند آنقدر ناراحت کننده یا محدود کننده باشد که منجر به افسردگی شود.

در میان انواع مختلف اضطراب، اختلال اضطراب فراگیر، که معمولا GAD نامیده می شود، به طور خاص با افسردگی در مراحل بعدی زندگی مرتبط است – به طوری که به عنوان پیش درآمدی برای افسردگی نیز در نظر گرفته می شود. GAD اضطرابی است که توسط یک چیز خاص (که فوبیای خاص نامیده می شود) ایجاد نمی شود، بلکه با نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد انواع امور روزمره ایجاد می شود.

درمان اضطراب

موثرترین درمان برای اضطراب در نوجوانان، درمان شناختی رفتاری (CBT) است که در صورت نیاز با داروهای ضد افسردگی ترکیب می شود و خبر خوب این است که بسیار مؤثر است.

CBT به کودکان مضطرب راهبردهایی می آموزد که در مورد اضطراب متفاوت فکر کنند و در صورت بروز آن به طور متفاوت به آن پاسخ دهند. آنها با تحمل اضطراب به جای اجتناب از چیزهایی که باعث تحریک آن می شوند، یاد می گیرند که به مرور زمان کاهش می یابد. و با افزایش تدریجی قرار گرفتن در معرض اشیا یا فعالیت های ترسناک (نوعی از CBT به نام مواجهه درمانی)، خود واکنش اضطرابی کاهش می یابد یا از بین می رود.

کلمات مرتبط :

اضطراب در نوجوانان – درمان اضطراب نوجوانی – بهترین مرکز مشاوره کودک و نوجوان در غرب تهران – بهترین مرکز مشاوره روانشناسی در غرب تهران – کلینیک مشاوره و روانشناسی در جنت آباد

مقالات بیشتر