اختلال شخصیت وابسته (DPD) یکی از دسته ای از اختلالات شخصیت است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته نیاز مفرط به مراقبت دارند. اغلب به صورت ترس شدید از جدایی ظاهر می شود.
فردی با شخصیت وابسته از نیازی رنج می برد که با اتکای بیش از حد به دیگران مشخص می شود. نیازهای عاطفی و جسمی او به افرادی که به آنها نزدیکتر است بستگی دارد.
این الگو از اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد. رفتارهای وابسته و مطیع برای برانگیختن مراقبت طراحی شده اند و از این تصور ناشی می شوند که نمی توانند بدون کمک دیگران به اندازه کافی عمل کنند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته به شدت به توانایی ها و مهارت های خود شک می کنند و فکر درماندگی را در خود پرورش می دهند. ترس آنها از رها شدن شدید است و فردی که دارای این اختلال شخصیت است ممکن است در مورد توانایی خود در انجام برخی وظایف به دروغ بگوید تا یکی از افراد نزدیک خود را وادار به انجام این کار برای او کند. این باعث ایجاد این ایده می شود که آنها نمی توانند آن کار را بدون شخص دیگر انجام دهند و از ترک او جلوگیری می کند.
این افراد در تصمیم گیری های روزمره (مثل اینکه چه لباسی بپوشند) بدون توصیه و اطمینان بیش از حد از سوی دیگران، مشکل زیادی دارند. این افراد تمایل دارند منفعل باشند و به افراد دیگر (معمولاً یک فرد دیگر) اجازه می‌دهند تا ابتکار عمل را در دست بگیرند و مسئولیت بیشتر زمینه‌های اصلی زندگی خود را بر عهده بگیرند.
علائم اختلال شخصیت وابسته
این اختلال شخصیت دارای چند ویژگی منحصر به فرد است که آن را تعریف می کند. اگر متوجه این رفتارها در خود یا شخصی که دوستش دارید، باید به روانشناس یا روانپزشک خود درمیان بگذارید. ارزیابی هایی وجود دارد که پزشک شما می تواند انجام دهد تا بفهمد آیا فرد به اختلال شخصیت وابسته مبتلا هست یا خیر.
علائم عبارتند از:
- مشکل در تصمیم گیری بدون مشارکت یا حضور دیگران
- بیش از حد منفعل یا مطیع بودن
- ناتوانی در مخالفت یا بحث با دیگران
- مشکل در شروع پروژه ها یا انجام کارها به تنهایی
- جستجوی مداوم روابط و پرورش آنها برای تنها نبودن (مهم نیست که رابطه چقدر ناسالم باشد.)
- اجازه دادن یا ترجیح دادن افراد دیگر برای مدیریت کسب و کار شخصی
- ترس شدید از رها شدن، به خصوص توسط عزیزان
- غمگینی و بی حالی شدید هنگام ترک یکی از عزیزان یا پس از جدایی
- تمایل به انجام هر کاری از جمله تحمل بدرفتاری یا انجام کارهای خطرناک یا غیرقانونی، برای خشنود کردن یک فرد ارزشمند یا نگه داشتن او در نزدیکی خود
علل و عوامل خطر
در حالی که هیچ دلیل مشخص یا خاصی برای اختلال شخصیت وابسته وجود ندارد، برخی شرایط می توانند احتمال ابتلای فرد به این اختلال شخصیت را افزایش دهند. این شامل:
- رها شدن در دوران کودکی به دلیل شرایط خانوادگی (جدایی و طلاق والدین) یا جنگ
- سابقه خانوادگی اختلالات شخصیت، افسردگی یا اضطراب
- قرار گرفتن تحت خشونت فیزیکی توسط یکی از والدین یا اطرافیان نزدیک
- قرار گرفتن تحت سوء استفاده جنسی در دوران کودکی و یا هر رفتار خشونت آمیز
- ابتلا یک بیماری جسمی مزمن در دوران کودکی
درمان اختلال شخصیت وابسته
افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته باید روان درمانی را برای درمان در نظر بگیرند. درمان شناختی-رفتاری بر الگوهای تفکر ناسازگار، باورهایی که زمینه ساز تفکر وابسته است، و رفع علائم یا ویژگی هایی که مشخصه این اختلال هستند ، مانند ناتوانی در تصمیم گیری های مهم زندگی یا ناتوانی در تقسیم قدرت در روابط، تمرکز دارد. این اختلال اغلب نیاز به درمان طولانی مدت دارد. روان درمانی اغلب اولین خط درمانی است که به شما کمک می کند تا بر اختلال شخصیت وابسته خود کنترل داشته باشید. درمان شناختی رفتاری و سایر انواع درمانهای روانشناسی می تواند به شما در یادگیری رفتارهای جدید کمک کند.
هیچ دارویی برای درمان مستقیم اختلال شخصیت وابسته تایید نشده است، اما برخی از داروها مانند داروهای ضد اضطراب، داروهای ضد افسردگی و تثبیت کننده های خلقی می توانند به کنترل علائم در افراد مبتلا به این اختلال شخصیت کمک کنند.
یادگیری بیشتر در مورد اختلال شخصیت وابسته، و سایر شرایط سلامت روان می تواند به شما و عزیزانتان کمک کند تا در مورد حمایتی که برای پیشرفت به آن نیاز دارید بیشتر بدانید.
داشتن حمایت کافی می تواند به شما کمک کند تا در مورد وضعیت خود و سایر شرایطی که ممکن است به اختلال شخصیت وابسته شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
کلمات مرتبط :
اختلال شخصیت – مرکز روانشناسی در غرب تهران – بهترین کلینیک مشاوره خانواده در جنت آباد – بهترین روانشناس در غرب تهران
