اختلال هراس یا حمله پانیک نوعی اختلال اضطرابی است که با حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره مشخص می شود.
حملات پانیک دوره های ناگهانی ترس یا ناراحتی شدید است که ممکن است شامل علائمی مانند تپش قلب، تعریق، لرزش، تنگی نفس، درد قفسه سینه، حالت تهوع، سرگیجه و احساس عذاب قریب الوقوع یا از دست دادن کنترل باشد.
اختلال هراس می تواند یک وضعیت بسیار ناتوان کننده باشد، زیرا افراد مبتلا به این اختلال اغلب ناراحتی قابل توجهی را تجربه می کنند و نگران حملات پانیک در آینده هستند که می تواند منجر به اجتناب از موقعیت ها یا فعالیت های خاص شود.
درمان اختلال هراس ممکن است شامل دارو، درمان یا ترکیبی از هر دو باشد.
علائم اختلال هراس
علامت اصلی اختلال پانیک وقوع مکرر حملات پانیک است. حملات پانیک، احساس ناگهانی و شدید ترس یا ناراحتی است که می تواند چند دقیقه طول بکشد. در طول حمله پانیک، فرد ممکن است چندین علامت فیزیکی و احساسی را تجربه کند، از جمله:
- ضربان قلب سریع یا تپش قلب
- تعریق
- لرزش بدن
- تنگی نفس یا احساس خفگی
- درد یا ناراحتی قفسه سینه
- حالت تهوع یا ناراحتی شکم
- سرگیجه یا سبکی سر
- احساس بی حسی یا گزگز
- احساس غیر واقعی بودن یا جدا شدن از خود
- ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
- ترس از مردن
علاوه بر تجربه حملات پانیک، افراد مبتلا به اختلال پانیک ممکن است نگران حملات بعدی نیز باشند یا از موقعیت‌ها یا فعالیت‌هایی که می‌ترسند باعث حمله شود، اجتناب کنند. این علائم می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره و عملکرد فرد تأثیر بگذارد. اگر هر یک از این علائم را دارید، مهم است که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید.
علل اختلال پانیک
علل دقیق اختلال هراس به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که این اختلال یک تعامل پیچیده از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، محیطی و روانی است. برخی از عوامل احتمالی که ممکن است در ایجاد اختلال هراس نقش داشته باشند عبارتند از:
- ژنتیک: نتایج تحقیقات نشان می دهد ممکن است یک جزء ژنتیکی در این اختلال وجود داشته باشد.
- شیمی مغز: عدم تعادل در برخی از انتقال دهنده های عصبی، مانند سروتونین و نوراپی نفرین، ممکن است به ایجاد اختلال هراس کمک کند.
- عوامل محیطی: رویدادهای آسیب زا یا استرس زای زندگی، مانند مرگ یکی از عزیزان، طلاق، یا یک بیماری جدی ممکن است باعث شروع اختلال هراس در برخی افراد شود.
- سوء مصرف مواد: استفاده از مواد مخدر یا الکل ممکن است خطر ابتلا به اختلال پانیک را افزایش دهد.
- عوامل شخصیتی: افرادی که مستعد اضطراب هستند، تمایل به فاجعه سازی دارند یا نگرش منفی به زندگی دارند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به اختلال هراس باشند.
درمان اختلال هراس
برخی از رایج ترین درمان ها برای اختلال پانیک عبارتند از:
درمان شناختی-رفتاری (CBT): درمان شناختی رفتاری نوعی درمان است که بر شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهایی که در ایجاد اضطراب و حملات پانیک نقش دارند، تمرکز دارد. در CBT، یک درمانگر با فرد کار می کند تا استراتژی های مقابله ای و تکنیک های آرام سازی را برای مدیریت علائم اختلال هراس ایجاد کند.
مواجهه درمانی: مواجهه درمانی نوعی از CBT است که شامل قرار دادن تدریجی فرد در معرض موقعیت ها یا فعالیت هایی است که باعث حملات پانیک در یک محیط امن و کنترل شده می شود. این به فرد کمک می کند بر ترس و اضطراب خود غلبه کند و بیاموزد که می تواند بدون تجربه حمله پانیک با این موقعیت ها کنار بیاید.
دارو: داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و بنزودیازپین‌ها، اغلب برای درمان اختلال هراس استفاده می‌شوند. این داروها می توانند به کاهش دفعات و شدت حملات پانیک و بهبود خلق و خو و عملکرد کلی کمک کنند.
تکنیک های تمدد اعصاب: تکنیک های تمدد اعصاب مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی و مدیتیشن تمرکز حواس می تواند به کاهش احساس اضطراب و استرس کمک کند و باعث ایجاد حس آرامش و آرامش شود.
همکاری با یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک برای تعیین مناسب ترین برنامه درمانی برای نیازهای فردی شما بسیار مهم است. با درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به اختلال هراس می توانند یاد بگیرند که علائم خود را مدیریت کنند و زندگی رضایت بخشی داشته باشند.
بیشتر بخوانید :
